Uitverkoop. Een tijd van het jaar waar menig persoon naar uit kijkt. Een woord waar menig persoon euforische gevoelens bij ervaart. Zoals je al voelt aankomen ben ik niet menig persoon.
Grote borden met 'Sale', 'Soldes' of in hoge uitzondering nog gewoon op zijn Nederlands ´Uitverkoop', gevolgd door een groot aantal uitroeptekens wekken bij de meeste mensen een enorme lust op die een dame van lichte zede nog jaloers zou maken. Daar ben ik dan geen uitzondering in.
Een dvd-winkel die ik in verband met copyrights en reclamewetten niet bij naam ga noemen heeft op het moment een grote uitverkoop. De winkels zijn gevuld met borden die lezen: 5.00, wat natuurlijk slaat op de prijs die denderend gedaald is.
Waar menig persoon gevuld wordt met blijdschap van deze woorden begint er bij mij een innerlijke strijd die de slag bij Stalingrad op een catfight doet lijken.
Het eerste meningsverschil vindt plaats tussen rationaliteit en koopsdrang. Watertandend sta ik voor de etalage kijkend naar de rekken vol afgeprijsde dvd's, wanneer mijn stem der rationaliteit zegt dat ik het toch maar niet moet doen. "Onzin!" reageert mijn koopdrang. "Er is maar één keer uitverkoop." En daar heeft meneer Koopdrang natuurlijk een heel goed punt. Dus tegen beter weten in stap ik toch de winkel binnen. Tafels en rekken vol films die al jaren op mijn to-buy-list staan, maar mijn kast niet haalde vanwege de belachelijk hoge prijzen liggen opeens lachend te wachten tot een slachtoffer ze meeneemt. Films die van 10 euro naar 2,50 gaan zijn sowieso moeilijk te laten liggen en sommige dvd's hebben in de winkel wat schade ondervonden en daarom aanzienlijk goedkoper. Dat kartonnen hoesje kan er gelukkig af en al wat je dan over hebt is een film waar andere mensen een hoofdprijs voor betaalden.
Een half uur later sta ik met een aanzienlijk lichtere portemonnee buiten. Figuurlijk bedoeld natuurlijk, want mijn pinpas heeft moeten opdraaien voor dit bedrag. Zoveel cash geld neem je namelijk niet mee.
Thuis zet je vol tevreden ik dvd's in mijn kast en ben ik stiekem toch maar heel trots dat ik me toch best heb weten in te houden. 's Nachts in bed begint het pas te knagen. "Had ik die andere dvd misschien toch wel moeten kopen?" "Die ene is natuurlijk wel een klassieker." "Waarom heb ik die ook alweer terug gelegd?"
De eerste uitverkoop gerelateerde slapeloze nacht is een feit.
De volgende dag toch nog maar even terug om die twee dvd's nog maar even mee te nemen. Valt mijn oog waarempel op een nieuwe stapel aanbiedingen. Die waren er gisteren nog niet. Even snel kijken kan toch geen kwijt? Mooi wel dus. Een kwartier sta je toch weer met een goed gevuld plastic tasje buiten.
Maar ach, denk ik mijn zielige gedrag goedpratend: "Uiteindelijk ben ik toch goedkoper uit."
Nou zit ik op school in een andere stad dan waar ik woon, oftewel liggen er twee filialen van deze beruchte winkel binnen handbereik. Dan even na school ook maar even kijken wat er zoal ligt. Toch weer een ander assortiment en ja goed daar moet je je slag toch ook in slaan. Die film was thuis duurder: meenemen. Die hadden ze net niet meer: meenemen. Wow die film ben ik al kei lang aan het zoeken, maar ze hadden hem nooit ergens: meenemen.
Weer in de nachtelijke uren begint mijn rationele stem pas weer boven water te komen. "Jezus Christus je hebt wel weer voor een godsvermogen aan films gekocht vandaag hè. Ik dacht dat je je zou inhouden. Nou was je zo trots dat je de eerste keer maar zo weinig had uitgegeven. Heb je dan totaal geen zelfcontrole?"
Meneer Koopdrang reageert geïrriteerd: "Ben toch eens niet zo hard voor die jongen. Het zijn toch allemaal koopjes."
"Ja," merkt mevrouw Logica terecht op, "maar al die koopjes bij elkaar is nog een groot bedrag."
"Jongens, jongens jongens, het leven is toch veel te kort om geld te sparen. Als hij er toch blij van wordt, laat hem." neemt mijn innerlijke kind voor mij op.
En ik maar proberen te slapen met deze discussie in mij gaande.
De rest van de week gaat mij maar slecht af. Slaapgebrek leidt tot slechte prestaties op school en licht geraaktheid thuis. De innerlijke discussie binnenin mij wordt met de dag feller en het taalgebruik is ondertussen naar een niveau gedaald dat het niet meer gepast is het in deze blog te verwerken.
Nee, ik zal blij zijn als de uitverkoop voorbij is en de prijzen dan maar weer omhoog gaan. Dit is geen leven meer. Iedere keer als ik langs de winkel kom is het toch weer moeilijk mijn voeten niet naar de uitnodigende warmte te voelen. Met alle kracht die ik nog over heb probeer ik de stem van meneer Koopdrang buiten te sluiten. Heel terecht merkt hij op dat het maar één keer uitverkoop is, de zin waarmee ik mij de eerste keer laat verleiden. Het is toch ook maar één keer uitverkoop dus dit is mijn kans, maar wat hij er echter vergeet bij te vermelden is dat de uitverkoop langer dan één dag duurt en de rest van de uitverkoop moet ik dus kans na kans vermijden, omdat ik met die eerste aankoop ook meteen al mijn zelfcontrole over de toonbalk heb gegooid.
maandag 24 januari 2011
maandag 17 januari 2011
Alle gouden wereldbollen op een stokkie!
Gisteren waren de 68ste Golden Globe Awards. Geen Acadamy Awards, maar wel zeker een waardige awardshow met twee elementen die bij de Oscars toch ontbreken. Ten eerste worden er ook Golden Globes uitgereikt voor televisie series, waardoor de avond voor zowel film als televisie kijkers de moeite waard is (voor mensen als mij die gewoon allebei zijn is de avond gewoon dubbel leuk). Ten tweede wordt er tijdens de Golden Globe Awards de hele avond door drank geschonken, wat ieder jaar voor de nodige vermakelijke momenten zorgt, zeker tegen het einde van de avond.
De website http://www.imdb.com/ begint ieder jaar (met meerdere award shows trouwens) al een aantal weken van te voren met de zogenaamde 'road to the globes'. Foto's van voorgaande jaren, speculaties over dit jaar en natuurlijk een lijst met alle nominaties worden online gezet. Vooral dat laatste wekt natuurlijk mijn interesse en daar begint ook altijd al het dubbele gevoel. Wie zijn er genomineerd en voor welke film en natuurlijk wie hebben de waardering van een nominatie niet mogen ontvangen. Ieder jaar wordt de nominatielijst door mij ook met enige teleurstelling bekeken. Bij Best Television Series - Musical or Comedy ontbreekt al jaren een nominatie voor How I Met Your Mother. Dit jaar zat er geen nominatie bij voor Harry Potter, terwijl deze er voorgaande wel degelijk was en ik de zevende film tot nu toe echt een van de beste vind.
Gelukkig zijn er ook een hele hoop goede nominaties, zoals tweemaal voor Johnny Depp als Best Performance by an Actor - Musical or Comedy voor The Tourist en Alice in Wonderland, allebei rollen die wel een gouden wereldbol verdienen.
Jane Lynch genomineerd voor haar rol als Sue Sylvester, waarmee ze eindelijk de waardering krijgt die ze al die jaren al verdiende. En zowel David Fincher als Christopher Nolan mogen strijden om de titel beste Regisseur.
Na ik me met veel moeite en een hoop m&m's over de teleurstelling heen heb kunnen zetten begint het leuke en het moeilijkste werk. Dan ga ik namelijk voor mezelf bepalen welke nominaties ik wil dat winnen.
Niet altijd even makkelijk kan ik je zeggen. Sommige categorieën hebben gewoon zoveel goede nominaties dat het moeilijk blijft er één te kiezen. Best Picture bijvoorbeeld. Als een film daarvoor genomineerd wordt betekent het dat het ale en goede film is, maar waar moet je dan op gaan beoordelen? Uniciteit? Regie? Acteerwerk? Scrip? Of een combinatie van alles?
Gelukkig is er nog altijd een groep experts die de uiteindelijke keuze voor ons maakt, want het is gewoon niet te doen soms.
Wat de keuze ook nog eens extra ingewikkeld maakt is het feit dat een groot deel van de genomineerde films nog niet uit zijn in Nederland en ik dus wel heel leuk kan zeggen dat ik wil dat een film win, maar misschien is een andere wel veel beter maar weet ik dat alleen nog niet.
Ja award shows zijn moeilijk goed te ervaren in ons koude kikkerland. Zeker als je bedenkt dat het niet eens live te volgen is. Als Nederlander ben ik gedwongen om een live blog te volgen van 2 tot 6 's nachts die steeds als een winnaar bekend gemaakt wordt voor een update zorgt. Helaas ben ik ook nog steeds menselijk en gaat zelfs mij dat een beetje te ver, dus mijn Golden Globe ervaring bestaat slechts uit het afwachten tot de volgende ochtend dat ik kan op gaan zoeken wie er allemaal gewonnen hebben. En dan als er leuke winnaars bij zitten hun expectance speech terug te kijken op youtube, als ze er al op staan.
Perfect is het niet en ik kan dus ook niet wachten tot het moment dat ik ze in Amerika ooit eens live kan gaan volgen en ja dat moment gaat er ooit komen. Misschien duurt het nog jaaaren, maar ooit zal het gebeuren.
Nu nog een paar reacties op de uitslag natuurlijk:
The Social Network als grote winnaar. Best Picture, Best Director, Best Screenplay. Ik heb de film nog steeds niet gezien (wat?!) dus ik weet niet in hoeverre dat terecht is, maar ik kan met zekerheid zeggen dat de screenplay niet beter kan zijn dan Inception, want dat is gewoon het geniale resultaat van een zieke maar geniale geest.
Toy Story 3 won Best Animated Film. Die zag ik dus niet aankomen.
Winnaar onder de tv-series is Glee. Twee van de drie genomineerde acteurs hebben de award ook daadwerkelijk mee naar huis kunnen nemen en de hele cast en crew mag genieten van de titel Best Television Series - Musical or Comedy (categorie lijkt geschapen voor Glee, want wat is die serie nou eigenlijk: musical or comedy).
Zoals ieder jaar wordt de uitslag met gemengde gevoelens ontvangen, maar toch blijft het leuk. De afwachting van de winnaars, het meeleven met de acteurs en de euforisch getinte speeches natuurlijk, die soms gewoon te hilarisch voor woorden zijn.
Maar het allerleukste van de Golden Globes blijft dat dit betekent dat er nog 41 dagen tussen ons en de infamous 83ste Acadamy Awards inzit!
De website http://www.imdb.com/ begint ieder jaar (met meerdere award shows trouwens) al een aantal weken van te voren met de zogenaamde 'road to the globes'. Foto's van voorgaande jaren, speculaties over dit jaar en natuurlijk een lijst met alle nominaties worden online gezet. Vooral dat laatste wekt natuurlijk mijn interesse en daar begint ook altijd al het dubbele gevoel. Wie zijn er genomineerd en voor welke film en natuurlijk wie hebben de waardering van een nominatie niet mogen ontvangen. Ieder jaar wordt de nominatielijst door mij ook met enige teleurstelling bekeken. Bij Best Television Series - Musical or Comedy ontbreekt al jaren een nominatie voor How I Met Your Mother. Dit jaar zat er geen nominatie bij voor Harry Potter, terwijl deze er voorgaande wel degelijk was en ik de zevende film tot nu toe echt een van de beste vind.
Gelukkig zijn er ook een hele hoop goede nominaties, zoals tweemaal voor Johnny Depp als Best Performance by an Actor - Musical or Comedy voor The Tourist en Alice in Wonderland, allebei rollen die wel een gouden wereldbol verdienen.
Jane Lynch genomineerd voor haar rol als Sue Sylvester, waarmee ze eindelijk de waardering krijgt die ze al die jaren al verdiende. En zowel David Fincher als Christopher Nolan mogen strijden om de titel beste Regisseur.
Na ik me met veel moeite en een hoop m&m's over de teleurstelling heen heb kunnen zetten begint het leuke en het moeilijkste werk. Dan ga ik namelijk voor mezelf bepalen welke nominaties ik wil dat winnen.
Niet altijd even makkelijk kan ik je zeggen. Sommige categorieën hebben gewoon zoveel goede nominaties dat het moeilijk blijft er één te kiezen. Best Picture bijvoorbeeld. Als een film daarvoor genomineerd wordt betekent het dat het ale en goede film is, maar waar moet je dan op gaan beoordelen? Uniciteit? Regie? Acteerwerk? Scrip? Of een combinatie van alles?
Gelukkig is er nog altijd een groep experts die de uiteindelijke keuze voor ons maakt, want het is gewoon niet te doen soms.
Wat de keuze ook nog eens extra ingewikkeld maakt is het feit dat een groot deel van de genomineerde films nog niet uit zijn in Nederland en ik dus wel heel leuk kan zeggen dat ik wil dat een film win, maar misschien is een andere wel veel beter maar weet ik dat alleen nog niet.
Ja award shows zijn moeilijk goed te ervaren in ons koude kikkerland. Zeker als je bedenkt dat het niet eens live te volgen is. Als Nederlander ben ik gedwongen om een live blog te volgen van 2 tot 6 's nachts die steeds als een winnaar bekend gemaakt wordt voor een update zorgt. Helaas ben ik ook nog steeds menselijk en gaat zelfs mij dat een beetje te ver, dus mijn Golden Globe ervaring bestaat slechts uit het afwachten tot de volgende ochtend dat ik kan op gaan zoeken wie er allemaal gewonnen hebben. En dan als er leuke winnaars bij zitten hun expectance speech terug te kijken op youtube, als ze er al op staan.
Perfect is het niet en ik kan dus ook niet wachten tot het moment dat ik ze in Amerika ooit eens live kan gaan volgen en ja dat moment gaat er ooit komen. Misschien duurt het nog jaaaren, maar ooit zal het gebeuren.
Nu nog een paar reacties op de uitslag natuurlijk:
The Social Network als grote winnaar. Best Picture, Best Director, Best Screenplay. Ik heb de film nog steeds niet gezien (wat?!) dus ik weet niet in hoeverre dat terecht is, maar ik kan met zekerheid zeggen dat de screenplay niet beter kan zijn dan Inception, want dat is gewoon het geniale resultaat van een zieke maar geniale geest.
Toy Story 3 won Best Animated Film. Die zag ik dus niet aankomen.
Winnaar onder de tv-series is Glee. Twee van de drie genomineerde acteurs hebben de award ook daadwerkelijk mee naar huis kunnen nemen en de hele cast en crew mag genieten van de titel Best Television Series - Musical or Comedy (categorie lijkt geschapen voor Glee, want wat is die serie nou eigenlijk: musical or comedy).
Zoals ieder jaar wordt de uitslag met gemengde gevoelens ontvangen, maar toch blijft het leuk. De afwachting van de winnaars, het meeleven met de acteurs en de euforisch getinte speeches natuurlijk, die soms gewoon te hilarisch voor woorden zijn.
Maar het allerleukste van de Golden Globes blijft dat dit betekent dat er nog 41 dagen tussen ons en de infamous 83ste Acadamy Awards inzit!
zaterdag 1 januari 2011
2011
De oliebollen zijn op, de kalenders verwisseld en de loterij weer niet gewonnen. Het is weer een nieuw jaar en je kunt er voor kiezen om het te zien als een dag waarop de planeet weer een rondje heeft afgerond, big deal! Je kunt er echter ook voor kiezen om de mooie kanten van deze dag te zien. Daar kies ik persoonlijk voor. Vandaag is 2011 nog onbesmet, een schone lei. Het voelt shiney and new en let's face it dat heeft toch altijd wat. Stiekem is dat het mooiste als het nog helemaal nieuw is. Als je een nieuwe tube tandpasta open maakt is die eerste klodder net even wat leuker dan de andere en zo geldt dat voor alles wat nieuw is.
Wij zijn dan ook naïeve wezens die ieder jaar weer denken dat alles anders zal worden. Dit jaar ga ik stoppen met roken, dit jaar ga ik afvallen, dit jaar ga ik sporten, dit jaar ga ik meer geld sparen, dit jaar ga ik een leven zoeken, afijn ik kan zo uren doorgaan, maar het idee is duidelijk denk ik.
Ik ben sinds vorig jaar gestopt met goede voornemens te maken. Ze komen toch nooit uit en het resulteert ieder jaar toch weer in een enorme teleurstelling als je die zelfopgelegde doelstellingen niet haalt. En waarom zouden mensen en tot nu toe onbesmette 2011 gaan vervuilen met teleurstelling.
Nee ik doe er niet meer aan.
Ik doe ook niet meer aan het sentimentele terugkijken op 2010. Meeste mensen hoor je over het afgelopen jaar. Wat was het leuk! Wat was het kut! Hoe je erop terugblikt verschilt per individu, maar ik ook daar doe ik niet aan mee. Wat doe je namelijk, je staat voor een onbesmet jaar en ga je terugkijken op het bevlekte (vlekken kunnen ook positief zijn, zoals een sausvlek die precies de vorm van afrika aanneeemt) afgelopen jaar. Als je door de sneeuw loopt zijn de onbewandelde stukken wit toch ook veel leuker om naar te kijken dan de stukken waar je hebt gelopen en de smetteloze sneeuw door je gore schoenzolen op de grond gedrukt is. Nee ik kijk vooruit naar wat ons allemaal te wachten staat 2011 en dat is heel wat goeds.
Om te beginnen natuurlijk the epic final van de Harry Potter serie. Dit jaar zal de geschiedenis ingaan als het einde van het HP-era. Ja de boekenserie is al langer geleden afgesloten, maar door de films bleef de saga levend en bleven er ontwikkelingen. Na 2011 is dat niet meer het geval. De laatste film en game zullen dit jaar worden uitgebracht en daarmee de deur voorgoed afsluiten. Ten minste als we J.K. moeten geloven dat er geen boeken meer komen en daar geloof ik haar wel in.
2011 wordt ook het jaar van de waarheid of Jerry Buckheimer ermee weg kan komen om nóg een deel te maken in de Pirates of the Caribbean serie en wel zonder Elizabeth en William. De trailer die afgelopen maand (afgelopen jaar kan ik nu ook zeggen) is verschenen heeft me toch wel nieuwsgierig gemaakt en doen geloven dat het misschien wel zou kunnen slagen, maar de kans dat de film afgaat als een faalhaas is net zo groot zij het niet groter.
Buiten de filmseries zijn er natuurlijk nog veel meer films om naar uit te kijken. Zoals 'Tree of Life' waarin Sean Penn en Brad Pitt beide inzitten, een garantie voor succes. Rachel McAdams gaat ons ook weer overtuigen dat zij een van Hollywood's beste actrices is, dit keer in een luchtigere maar daardoor niet minder goede 'Morning Glory'. Relatieve nieuwkomer Keir Gilchrist belooft met 'It's a Kind of Funny Story' zijn doorbraak bij het grote publiek te maken.
Op animatiegebied staat ons ook een hoop te wachten. Van bekende studios Pixar en Dreamworks komen de films 'Cars 2' en 'Puss in Boots', maar ook de minder bekende studios komen met veel belovende films als 'Rio', 'Hop' en 'Rango' (trouwens puur toeval dat deze titels allemaal uit één woord bestaan).
Ook goed om te weten is dat Gary Marshall ervoor gaat zorgen dat niemand meer niks heeft te doen op oudjaarsavond. Van de vanwege gebrek aan plannen vaak gevreesde avond gaat hij namelijk een film: 'New Year's', in de stijl van 'Valentine's Day'. Dus volgend jaar zit iedereen op 31 december in de bioscoop.
In de dichtbij gelegen toekomst staan natuurlijk ons ook de Academy Awards weer te wachten, die met James Franco en Anne Hathaway als hosts een heuze night to remember beloofd te worden. Maar waar ik stiekem het meest naar uitkijk is de nieuwe Muppet film. Jason Segel is mijn persoonlijke held voor het op zich nemen van dit prachtige project. Als het iemand anders was geweest had ik mijn vraagtekens bij deze film gezet, maar als er iemand is die de muppets in al hun waardigheid terug kan brengen naar de bioscopen is het Jason Segel wel. Er is nog vrij weinig bekend, zelfs de titel staat nog niet vast (wordt de ene keer aangeduid met 'the muppets' andere keer met 'the greatest muppet movie ever') maar ik heb er alle vertrouwen in dat het een succes zal worden. Zeker als je de lijst van gecaste stars bekijkt: Amy Adams, Emily Blunt, Jack Black, Zach Galifianakis, Danny Trejo en natuurlijk de favoriet JANE LYNCH!!!!!!
Allemaal niet de minste namen en allemaal redenen om uit te kijken naar het komende jaar.
Op filmgebied lijkt het in ieder geval een goed jaar te worden, dus mogen alle voornemens (die ik dus niet maak), plannen en verwachtingen niet zo uitpakken als had verwacht is het goed om te weten dat we altijd nog een heel scala aan komende films te wachten staat om ons op te wachten.
Happy Newyear!!
Wij zijn dan ook naïeve wezens die ieder jaar weer denken dat alles anders zal worden. Dit jaar ga ik stoppen met roken, dit jaar ga ik afvallen, dit jaar ga ik sporten, dit jaar ga ik meer geld sparen, dit jaar ga ik een leven zoeken, afijn ik kan zo uren doorgaan, maar het idee is duidelijk denk ik.
Ik ben sinds vorig jaar gestopt met goede voornemens te maken. Ze komen toch nooit uit en het resulteert ieder jaar toch weer in een enorme teleurstelling als je die zelfopgelegde doelstellingen niet haalt. En waarom zouden mensen en tot nu toe onbesmette 2011 gaan vervuilen met teleurstelling.
Nee ik doe er niet meer aan.
Ik doe ook niet meer aan het sentimentele terugkijken op 2010. Meeste mensen hoor je over het afgelopen jaar. Wat was het leuk! Wat was het kut! Hoe je erop terugblikt verschilt per individu, maar ik ook daar doe ik niet aan mee. Wat doe je namelijk, je staat voor een onbesmet jaar en ga je terugkijken op het bevlekte (vlekken kunnen ook positief zijn, zoals een sausvlek die precies de vorm van afrika aanneeemt) afgelopen jaar. Als je door de sneeuw loopt zijn de onbewandelde stukken wit toch ook veel leuker om naar te kijken dan de stukken waar je hebt gelopen en de smetteloze sneeuw door je gore schoenzolen op de grond gedrukt is. Nee ik kijk vooruit naar wat ons allemaal te wachten staat 2011 en dat is heel wat goeds.
Om te beginnen natuurlijk the epic final van de Harry Potter serie. Dit jaar zal de geschiedenis ingaan als het einde van het HP-era. Ja de boekenserie is al langer geleden afgesloten, maar door de films bleef de saga levend en bleven er ontwikkelingen. Na 2011 is dat niet meer het geval. De laatste film en game zullen dit jaar worden uitgebracht en daarmee de deur voorgoed afsluiten. Ten minste als we J.K. moeten geloven dat er geen boeken meer komen en daar geloof ik haar wel in.
2011 wordt ook het jaar van de waarheid of Jerry Buckheimer ermee weg kan komen om nóg een deel te maken in de Pirates of the Caribbean serie en wel zonder Elizabeth en William. De trailer die afgelopen maand (afgelopen jaar kan ik nu ook zeggen) is verschenen heeft me toch wel nieuwsgierig gemaakt en doen geloven dat het misschien wel zou kunnen slagen, maar de kans dat de film afgaat als een faalhaas is net zo groot zij het niet groter.
Buiten de filmseries zijn er natuurlijk nog veel meer films om naar uit te kijken. Zoals 'Tree of Life' waarin Sean Penn en Brad Pitt beide inzitten, een garantie voor succes. Rachel McAdams gaat ons ook weer overtuigen dat zij een van Hollywood's beste actrices is, dit keer in een luchtigere maar daardoor niet minder goede 'Morning Glory'. Relatieve nieuwkomer Keir Gilchrist belooft met 'It's a Kind of Funny Story' zijn doorbraak bij het grote publiek te maken.
Op animatiegebied staat ons ook een hoop te wachten. Van bekende studios Pixar en Dreamworks komen de films 'Cars 2' en 'Puss in Boots', maar ook de minder bekende studios komen met veel belovende films als 'Rio', 'Hop' en 'Rango' (trouwens puur toeval dat deze titels allemaal uit één woord bestaan).
Ook goed om te weten is dat Gary Marshall ervoor gaat zorgen dat niemand meer niks heeft te doen op oudjaarsavond. Van de vanwege gebrek aan plannen vaak gevreesde avond gaat hij namelijk een film: 'New Year's', in de stijl van 'Valentine's Day'. Dus volgend jaar zit iedereen op 31 december in de bioscoop.
In de dichtbij gelegen toekomst staan natuurlijk ons ook de Academy Awards weer te wachten, die met James Franco en Anne Hathaway als hosts een heuze night to remember beloofd te worden. Maar waar ik stiekem het meest naar uitkijk is de nieuwe Muppet film. Jason Segel is mijn persoonlijke held voor het op zich nemen van dit prachtige project. Als het iemand anders was geweest had ik mijn vraagtekens bij deze film gezet, maar als er iemand is die de muppets in al hun waardigheid terug kan brengen naar de bioscopen is het Jason Segel wel. Er is nog vrij weinig bekend, zelfs de titel staat nog niet vast (wordt de ene keer aangeduid met 'the muppets' andere keer met 'the greatest muppet movie ever') maar ik heb er alle vertrouwen in dat het een succes zal worden. Zeker als je de lijst van gecaste stars bekijkt: Amy Adams, Emily Blunt, Jack Black, Zach Galifianakis, Danny Trejo en natuurlijk de favoriet JANE LYNCH!!!!!!
Allemaal niet de minste namen en allemaal redenen om uit te kijken naar het komende jaar.
Op filmgebied lijkt het in ieder geval een goed jaar te worden, dus mogen alle voornemens (die ik dus niet maak), plannen en verwachtingen niet zo uitpakken als had verwacht is het goed om te weten dat we altijd nog een heel scala aan komende films te wachten staat om ons op te wachten.
Happy Newyear!!
Abonneren op:
Posts (Atom)