Sale, Soldes, Hell!

Uitverkoop. Een tijd van het jaar waar menig persoon naar uit kijkt. Een woord waar menig persoon euforische gevoelens bij ervaart. Zoals je al voelt aankomen ben ik niet menig persoon.
Grote borden met 'Sale', 'Soldes' of in hoge uitzondering nog gewoon op zijn Nederlands ´Uitverkoop', gevolgd door een groot aantal uitroeptekens wekken bij de meeste mensen een enorme lust op die een dame van lichte zede nog jaloers zou maken. Daar ben ik dan geen uitzondering in.
Een dvd-winkel die ik in verband met copyrights en reclamewetten niet bij naam ga noemen heeft op het moment een grote uitverkoop. De winkels zijn gevuld met borden die lezen: 5.00, wat natuurlijk slaat op de prijs die denderend gedaald is.
Waar menig persoon gevuld wordt met blijdschap van deze woorden begint er bij mij een innerlijke strijd die de slag bij Stalingrad op een catfight doet lijken.

Het eerste meningsverschil vindt plaats tussen rationaliteit en koopsdrang. Watertandend sta ik voor de etalage kijkend naar de rekken vol afgeprijsde dvd's, wanneer mijn stem der rationaliteit zegt dat ik het toch maar niet moet doen. "Onzin!" reageert mijn koopdrang. "Er is maar één keer uitverkoop." En daar heeft meneer Koopdrang natuurlijk een heel goed punt. Dus tegen beter weten in stap ik toch de winkel binnen. Tafels en rekken vol films die al jaren op mijn to-buy-list staan, maar mijn kast niet haalde vanwege de belachelijk hoge prijzen liggen opeens lachend te wachten tot een slachtoffer ze meeneemt. Films die van 10 euro naar 2,50 gaan zijn sowieso moeilijk te laten liggen en sommige dvd's hebben in de winkel wat schade ondervonden en daarom aanzienlijk goedkoper. Dat kartonnen hoesje kan er gelukkig af en al wat je dan over hebt is een film waar andere mensen een hoofdprijs voor betaalden.

Een half uur later sta ik met een aanzienlijk lichtere portemonnee buiten. Figuurlijk bedoeld natuurlijk, want mijn pinpas heeft moeten opdraaien voor dit bedrag. Zoveel cash geld neem je namelijk niet mee.
Thuis zet je vol tevreden ik dvd's in mijn kast en ben ik stiekem toch maar heel trots dat ik me toch best heb weten in te houden. 's Nachts in bed begint het pas te knagen. "Had ik die andere dvd misschien toch wel moeten kopen?" "Die ene is natuurlijk wel een klassieker." "Waarom heb ik die ook alweer terug gelegd?"
De eerste uitverkoop gerelateerde slapeloze nacht is een feit.

De volgende dag toch nog maar even terug om die twee dvd's nog maar even mee te nemen. Valt mijn oog waarempel op een nieuwe stapel aanbiedingen. Die waren er gisteren nog niet. Even snel kijken kan toch geen kwijt? Mooi wel dus. Een kwartier sta je toch weer met een goed gevuld plastic tasje buiten.
Maar ach, denk ik mijn zielige gedrag goedpratend: "Uiteindelijk ben ik toch goedkoper uit."

Nou zit ik op school in een andere stad dan waar ik woon, oftewel liggen er twee filialen van deze beruchte winkel binnen handbereik. Dan even na school ook maar even kijken wat er zoal ligt. Toch weer een ander assortiment en ja goed daar moet je je slag toch ook in slaan. Die film was thuis duurder: meenemen. Die hadden ze net niet meer: meenemen. Wow die film ben ik al kei lang aan het zoeken, maar ze hadden hem nooit ergens: meenemen.
Weer in de nachtelijke uren begint mijn rationele stem pas weer boven water te komen. "Jezus Christus je hebt wel weer voor een godsvermogen aan films gekocht vandaag hè. Ik dacht dat je je zou inhouden. Nou was je zo trots dat je de eerste keer maar zo weinig had uitgegeven. Heb je dan totaal geen zelfcontrole?"
Meneer Koopdrang reageert geïrriteerd: "Ben toch eens niet zo hard voor die jongen. Het zijn toch allemaal koopjes."
"Ja," merkt mevrouw Logica terecht op, "maar al die koopjes bij elkaar is nog een groot bedrag."
"Jongens, jongens jongens, het leven is toch veel te kort om geld te sparen. Als hij er toch blij van wordt, laat hem." neemt mijn innerlijke kind voor mij op.
En ik maar proberen te slapen met deze discussie in mij gaande.

De rest van de week gaat mij maar slecht af. Slaapgebrek leidt tot slechte prestaties op school en licht geraaktheid thuis. De innerlijke discussie binnenin mij wordt met de dag feller en het taalgebruik is ondertussen naar een niveau gedaald dat het niet meer gepast is het in deze blog te verwerken.
Nee, ik zal blij zijn als de uitverkoop voorbij is en de prijzen dan maar weer omhoog gaan. Dit is geen leven meer. Iedere keer als ik langs de winkel kom is het toch weer moeilijk mijn voeten niet naar de uitnodigende warmte te voelen. Met alle kracht die ik nog over heb probeer ik de stem van meneer Koopdrang buiten te sluiten. Heel terecht merkt hij op dat het maar één keer uitverkoop is, de zin waarmee ik mij de eerste keer laat verleiden. Het is toch ook maar één keer uitverkoop dus dit is mijn kans, maar wat hij er echter vergeet bij te vermelden is dat de uitverkoop langer dan één dag duurt en de rest van de uitverkoop moet ik dus kans na kans vermijden, omdat ik met die eerste aankoop ook meteen al mijn zelfcontrole over de toonbalk heb gegooid.